İlkokulu Londra ve Tokyo’da okudu, Robert Kolej’i bitirerek Amerika’da Rhode Island School of Design ve New School University’de Master yaptı. 12 sene Amerika’da yaşadığı sırada yogaya başladı ve reklamcılık hayatını bırakarak kendini yogaya adadı. İki yıl kadar Jivamtukti Yoga yaptı. 1999’da Hindistan’da toplam 9 ay kadar zaman geçirerek Pattabhi Jois ile Aştanga Yoga’yı dört ay çalıştı, Toplam bir yıl kadar Aştanga Yoga yaptı. Osho’nun merkezinde Aile Dizimi ve türlü Osho terapi eğitimleri gördü. Vipassana kursuna Jaipoor’da katıldı.

2001’da YogaŞala’yı kurarak Türkiye’deki ilk resmi yoga merkezini Andrew Zionts ile beraber açtı. Daha sonra eğitim görmek için YogaŞala’yı Can Malta’ya devretti. 2006’da eşi David Cornwell ile beraber Cihangir Yoga’yı kurdu. 2013’te Advayta Yoga olarak çalışmaya devam ediyor. 2001’den beri Türkiye’de ders veren Zeynep Aksoy, 2006’dan beri hoca yetiştirmekte.

İlk yıllar yogayı belirli bir hiza anlayışı ile anlatan eğitimleri, şimdi en güncel anatomi bilgileri ile bireyin fiziksel yapısına saygı duyar. Kişinin hareketi ne kadar esnek ya da estetik yaptığı önemli değil, önemli olan kendi beden sınırları içerisinde enerjinin rahat akması. Bedenimiz, zihnimizin bir yansıması. Dönüşüm, özgürlük ve yaratıcılık içeren hareketlerle oluşur. Bir çocuğun kendi başına yürümeyi öğrenmesi gibi yetişkin olarak da deneyerek ve araştırarak bedenimizi barındırmaya başlıyoruz.

Amaç belirli bir yapısal hiza ya da hareket kapasitesini arttırmaktan ziyade sinir sistemin rahatlaması ve zorlamadan, yavaş yavaş hareketi araştırmacı bir tavırla yapmak. Zeynep, Vinyasa Yoga öğretmenin ve kardio vasküler çalışma yaptırmanın yanında yoganın felsefi, psikolojik ve enerjetik yönüne de yer verir. Paul Grilley’den öğrendiği anatomiyi ve Yin Yoga pratiğini Vinyasa çalışmaları ile birleştirmenin en verimli sonuçları verdiğine inanır. Hem dinamik akışlara hem de daha pasif ve derin dokulara ulaşan pozları içeren pratik öğretir. Aile Dizimi ve Batı Terapilerinden sentezlerini eğitimlerine katar. Fiziksel, duygusal ve zihinsel olarak yogayı tanıtır. Kişisel dönüşüme ağırlık verir. İlk yoga hocası Godfrey Devereux’dan aldığı Advayta anlayışı ile yoga felsefesini öğretir.

Evde Yoga DVD’si 100.000 üzerinde sattı.

American Yoga Journal’da 2012’de söyleşisi yayımlanmıştır

Türkiye Yoga Journal’daki bir yazısından alıntı:

”Paul Grilley Yoga Dünyamı Sarstı” – 2016

Paul Grilley’i yoga yaparken gördüğümde ‘bu adam ne kötü yoga yapıyor’ cümlesi aklımdan ışık hızıyla geçti. Yakaladım düşüncemi, teybi geri sardım ve hemen ‘ben yogayı nasıl algılıyorum acaba?’ diye sorguladım. Süregelen haftalar içinde yoga dünyam sarsıldı desem gerçeği yeterli kapsamaz.

Godfrey Devereux’un öğrettiği gibi her zaman nefese, meditasyona önem vermiştim. Ancak pozlara gelince bir ‘doğru’ ve ‘yanlış’ vardı. Doğru-yanlış ezberim, pozun nasıl gözüktüğüne yönelikti. Kişilerin kemik ve dolayısıyla eklemleri arasındaki farkların olabileceği bilgisine dayanmıyordu.

Paul Grilley’den öğrendiğim anatomide her insanın pozda farklı durabileceğini, bir ideal olmasının imkansız olduğunu gördüm. İncinme olabilir ve bedeni korumak lazım, ancak önceden öğrendiğim hiza kurallarının da incitici olabileceğini gördüm. Öğrencinin incinmemesi için bir estetik ideal peşinde koşmak yerine derin anatomi bilgisi gerektiğini ve hiza dediğimiz şeyin kişiden kişiye farklı olabileceğini tanıdım.

Derste öğrenciler arasında dolaşan, onlar pratik yaparken izlendiklerini hissettiren bir hoca olmaktan uzaklaşıyorum. Yardım isteyen olursa fikrimi sunmayı tercih ediyorum. Montessori eğitim sistemindeki pedagoji gibi- çocuk isteyene kadar hoca karışmaz; çünkü bedenin bir bilgeliği vardır ve o bilgeliğin ortaya çıkması için serbest alan ve zaman gerekir. New York’ta 1996’da yogaya ilk aşık olduğumda köşemde, hoca bana hiç dokunmadan kendi kendime takılırdım. Tek başıma yaptığım pratik şifalıydı ve hayatımda dönüşümler yarattı. Pozları doğru mu yanlış mı yapıyordum? Öyle bir kavramım yoktu.

Paul Grilley hem anatomi ile aydınlattı, hem de hocalıktaki duruşumu değiştirdi. Öğrencinin kendi yogasını yapması için farkındalıklı alan açıyorum. Bu alanı açmanın sadeliği kimi zaman zorluyor. Çok kez ezberden, ‘şöyle pozu yapsan daha doğru olur’ düşüncesi geçiyor.  Öğrencinin kendisi olabilmesine alan açmıyorsam şefkat yok demektir. Hemen teybi geri sarıyorum!